Verbum

мато́р, ‑а, м.

Машына, якая ператварае розныя віды энергіі ў механічную; рухавік. Побач ляжалі расцягнутыя танкавыя гусеніцы і стаяў немаведама адкуль і як дастаўлены матор танка. Хадкевіч. Скончылася змена. На некалькі хвілін спыніўся шум матораў. Шыцік.

[Ад лац. motor — які прыводзіць у рух.]

маторабудава́нне, ‑я, н.

Галіна прамысловасць якая выпускае маторы.

маторабудаўні́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маторабудавання. Маторабудаўнічы завод.

мато́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Маторная лодка. На воднай роўнядзі сям-там цямнеюць рыбацкія маторкі. С. Александровіч.

мато́рны ​¹, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да матора; прызначаны для матораў. Маторны цэх.

2. Які прыводзіцца ў рух маторам; забяспечаны маторам. Маторная піла. □ Аднойчы Несцяровіч .. гнаў маторную лодку, стараючыся хутчэй даплыць да вядомага яму месца. Чорны.

мато́рны ​², ‑ая, ‑ае.

Спец. Рухальны (пра псіхафізіялагічныя працэсы). Маторная актыўнасць дзяцей. Маторныя нервовыя цэнтры.

•••

Маторная памяць гл. памяць.

мато́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да матка. Маточная пража.

матра́ц, ‑а, м.

1. Мяккая тоўстая ватовая або валасяная подсцілка на ложак.

2. Частка ложка або канапы з спружыновым каркасам і мяккай пракладкай.

[Ням. Matratze.]

матра́цнік, ‑а, м.

Спецыяліст па вырабу, рамонту матрацаў.

матра́цны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да матраца. Матрацныя спружыны.

матро́с, ‑а, м.

Марак, які не адносіцца да каманднага саставу; радавы флота.

[Гал. matroos.]