Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дэкаланіза́цыя, ‑і, ж.

Працэс ліквідацыі каланіялізму. Дэкаланізацыя афрыканскіх краін.

дэкалі́тр, ‑а, м.

Метрычная мера вадкасці, роўная 10 літрам.

дэкалькава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкалькаваць.

дэкалькава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да дэкалькаваць.

дэкалькава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Зняць (знімаць), перавесці (пераводзіць) малюнак пры дапамозе дэкалькаманіі.

дэкалькама́нія, ‑і, ж.

1. Паліграфічны спосаб вырабу пераводных шматколерных малюнкаў для пераносу іх з паперы на шкло, фарфор, паперу і пад.

2. Малюнак, зроблены такім спосабам.

[Фр. décalcomanie.]

дэкальтава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дэкальтэ (пра жаночае адзенне). Дэкальтаваная сукенка.

дэкальтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дэкальтэ. Дэкальтаваць блузку.

дэкальтэ́, нескл., н.

1. Вялікі выраз у верхняй частцы жаночага адзення. Вячэрняя сукенка з цёмнага аксаміту, з вялікім дэкальтэ, яшчэ больш падкрэслівала матава-белы, крыху з ружовым адценнем колер скуры, акругласць грудзей, шыі, плячэй. Карпюк.

2. у знач. нязм. прым. Дэкальтаваны. Плацце дэкальтэ.

[Фр. décolleté.]

дэкаме́тр, ‑а, м.

Метрычная мера даўжыні, роўная 10 метрам.