Verbum

маркі́за ​¹, ‑ы, ж.

Жонка або дачка маркіза.

[Фр. marquise.]

маркі́за ​², ‑ы, ж.

Навес над акном, дзвярыма, балконам для засцярогі ад сонца. // Штора на акно або дзверы, якая апускаецца зверху ўніз.

[Фр. marquise.]

маркізе́т, ‑у, М ‑зеце, м.

Празрыстая тканіна, баваўняная або шаўковая, з тонкай кручанай пражы.

[Фр. marquisette.]

маркізе́тавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з маркізету. Маркізетавая блузка.

маркірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для маркіравання. Маркіравальная машына.

маркірава́нне ​¹, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​¹.

маркірава́нне ​², ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​².

маркірава́ны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад маркіраваць ​¹.

маркірава́ны ​², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад маркіраваць ​².

маркірава́цца ​¹, ‑руецца; незак.

Зал. да маркіраваць ​¹.

маркірава́цца ​², ‑руецца; незак.

Зал. да маркіраваць ​².

маркірава́ць ​¹, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Паставіць (ставіць) кляймо, марку на якім‑н. тавары, вырабе. Маркіраваць пасуду. Маркіраваць мыла.

[Ад фр. marquer — адзначаць.]

маркірава́ць ​², ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Правесці (праводзіць) маркёрам ​² разоркі або радкі для пасадкі ці пасеву чаго‑н. Маркіраваць поле для пасадкі памідораў.

маркіро́ўка ​¹, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​¹.

2. Знак, кляймо, марка на таварах, вырабах.

маркіро́ўка ​², ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​².

маркіро́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца маркіроўкай ​¹.