Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

малакаво́з, ‑а, м.

1. Аўтамашына з цыстэрнай для перавозкі малака.

2. Той, хто займаецца перавозкай малака. [Пракоп:] — Вы хочаце, каб я з трактара ды перайшоў на вала? Можа, малакавозам мяне паставіце? Ермаловіч.

малакаго́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які садзейнічае багатаму выдзяленню малака. [Варанецкі:] — Васіль Міхайлавіч, бручка — багаты корм. Не першы год сеем. Малакагонны. Дуброўскі.

малакалары́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае малую, недастатковую колькасць калорый. Малакаларыйнае паліва.

малакалі́берны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дробнакаліберны. Малакаліберная вінтоўка.

малакаме́р, ‑а, ж.

Прылада для вымярэння колькасці малака.

малакампетэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова дасведчаны ў якой‑н. галіне. Малакампетэнтны інфарматар. // Які не мае пэўных паўнамоцтваў. Малакампетэнтная камісія.

малака́не, ‑кан; адз. малаканін, ‑а, м.; малаканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. малаканкі, ‑нак; аю.

Хрысціянская рэлігійная секта, якая не прызнае абраднасці і дагматаў праваслаўнай царквы.

малака́нін,

гл. малакане.

малака́нка,

гл. малакане.

малака́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да малакан. Малаканская секта.