Verbum

шкода​¹, ✂, ж.

1. Пашкоджанне, урон, страта.

   • Зрабіць шкоду гаспадарцы.
   • Без шкоды для справы.
   • Зрабіць на шкоду каму-н.

2. Страта, прычыненая жывёлай, патрава і месца на зямлі, дзе жывёла можа зрабіць патраву.

   • Цяля нарабіла ў агародзе шкоды.

шкода​², безас. у знач. вык.

Тое, што і шкада.

• Мне ш. траціць часу.
• Ш., што я туды не з’ездзіў.
• Мне трапіць туды, ш., не выпадае.

шкодзіць, ✂; незак.

Прыносіць шкоду 1 (у 1 знач.).

• Алкаголь шкодзіць здароўю.

◊

• Не шкодзіць або не шкодзіла б каму з інф. — неабходна, нядрэнна б зрабіць што-н.

• Не шкодзіла б нам з’ездзіць на мора.

|| зак. нашкодзіць, ✂.

шкоднасць, ✂, ж.

1. гл. шкодны.

2. Шкодныя для здароўя ўмовы вытворчасці (афіц.).

   • Ільготы за ш.

шкоднік, ✂, м.

1. Насякомае, якое прыносіць шкоду раслінам.

   • Шкоднікі злакаў.

2. Чалавек, які прычыняе шкоду, зло народным, дзяржаўным інтарэсам са злачыннай мэтай, дыверсант.

|| прым. шкодніцкі, ✂.

шкодніцтва, ✂, н.

Злачынная, шкодніцкая дзейнасць.

шкодны, ✂.

Які прыносіць шкоду 1 (у 1 знач.), небяспечны.

• Ш. для здароўя клімат.
• Курыць шкодна (безас. ў знач. вык.).
• Шкодная тэорыя.

|| наз. шкоднасць, ✂.

школа, ✂, ж.

1. Навучальная ўстанова (пераважна пра пачатковую або сярэднюю).

   • Хадзіць у школу.
   • Будынак школы.
   • Вясковая ш.
   • Вячэрняя ш.
   • Рамесная ш.
   • Ш.-інтэрнат.
   • Вышэйшая ш. (пра вышэйшыя навучальныя ўстановы).

2. перан. Вывучка, дасягнуты ў чым-н. вопыт, а таксама тое, што дае такую вывучку, вопыт.

   • Ш. жыцця.
   • Прайсці армейскую школу.

3. Напрамак у галіне навукі, майстэрства і пад.

   • Жыновічаўская ш. цымбалістаў.
   • Стварыць сваю школу ў навуцы.

|| прым. школьны, ✂.

школьнік, ✂, м.

Вучань пачатковай ці сярэдняй школы.

|| ж. школьніца, ✂.

|| прым. школьніцкі, ✂.

школьніцкі, ✂.

1. гл. школьнік.

2. Уласцівы школьніку, несур’ёзны, няварты дарослага чалавека.

   • Школьніцкая гарэзлівасць.

|| наз. школьніцтва, ✂.