Verbum

шкілет, ✂, м.

1. Сукупнасць касцей, якія ствараюць цвёрдую аснову цела чалавека і жывёл.

   • Ш. чалавека.
   • На яго страшна глянуць: ш. (пра вельмі худога чалавека).

2. перан. Аснова, каркас.

   • Ш. будынка.

|| прым. шкілетны, ✂.

шкіпер, ✂, м.

1. Капітан несамаходнага карабля.

2. Капітан камерцыйнага судна (уст.).

3. На марскіх суднах: асоба, адказная за маёмасць на палубе.

|| прым. шкіперскі, ✂.

шкіпінар, ✂, м.

Вадкасць з едкім пахам, якая здабываецца перагонкай смалы хвойных дрэў.

|| прым. шкіпінарны, ✂.

шкірка:

• узяць (схапіць) за шкірку каго (разм.) — за частку адзення, якая прымыкае да шыі, за каўнер, за заднюю частку шыі ўзяць; таксама перан. прымяніць насілле, прымус.

шкіў, ✂, м. (спец.).

Кола з шырокім абадом, дэталь раменнай або канатнай перадачы руху.

|| прым. шкіўны, ✂.