шкоднік, , м.

  1. Насякомае, якое прыносіць шкоду раслінам.

    • Шкоднікі злакаў.
  2. Чалавек, які прычыняе шкоду, зло народным, дзяржаўным інтарэсам са злачыннай мэтай, дыверсант.

|| прым. шкодніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)