Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

здымак, , м.

Фатаграфічны адбітак каго-, чаго-н.

здымачны, .

Які служыць для здымкі, ажыццяўляе здымку.

  • Здымачная група.
  • Здымачная пляцоўка.

здымны, .

Такі, які можна зняць, не прымацаваны да чаго-н.

  • Здымнае кола.

здыхата, , ж. (разм.).

  1. Павальная гібель жывёлы ў час эпідэміі.

  2. Тое, што і здыхляціна (у 2 знач.).

здыхацца, ; зак.

Тое, што і аддыхацца.

  • Так бегла, што цяпер з. не магу.

здыхаць, ; незак.

Паміраць (пра жывёлу і, груба, пра чалавека).

  • З. ад нуды (перан. вельмі нудзіцца, сумаваць; разм.).

здыхляк, , м. (разм. пагард.).

Пра слабага, худога чалавека.

здыхляціна, , н. (разм.).

  1. ж. Труп дохлай жывёліны.

  2. перан., м. і ж.

    • Тое, што і здыхляк (жарт. і пагард.).