здыхляціна, , н. (разм.).

  1. ж. Труп дохлай жывёліны.

  2. перан., м. і ж.

    • Тое, што і здыхляк (жарт. і пагард.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)