Verbum

вета, нескл., н. (кніжн.).

Забарона, адмена (якіх-н. рашэнняў).

• Пакласці в. на што-н.

ветах, ✂, м.

Месяц у апошняй квадры, на зыходзе.

|| памянш. веташок, ✂.

ветка, ✂, ж.

Асобная лінія ў сістэме чыгунак, якая адыходзіць убок ад асноўнай чыгуначнай магістралі.

ветлівы, ✂.

Ласкавы, далікатны, поўны прыязнасці, добразычлівасці.

• В. чалавек.
• Ветлівае абыходжанне.
• Ветліва (прысл.) папрасіць.

|| наз. ветлівасць, ✂.

ветрагон, ✂, м. (разм. неадабр.).

Легкадумны, пусты чалавек.

|| ж. ветрагонка, ✂.

|| прым. ветрагонскі, ✂.

ветразь, ✂, м.

Парус.

• Бялее рыбацкі в.

ветраны​¹ ✂ прым.

1. З ветрам.

   • В. дзень.
   • Сягоння ветрана (безас. у знач. вык.).

2. перан. Легкадумны, пусты.

   • В. хлопец.

|| наз. ветранасць, ✂.

ветраны​² ✂ прым.

Які прыводзіцца ў рух ветрам.

• В. млын.

○

• Ветраная воспа — часцей дзіцячая заразная хвароба, якая суправаджаецца буйным сыпам.

ветрасілавы, ✂.

Які выкарыстоўвае энергію ветру.

• Ветрасілавая ўстаноўка.

ветраць, ✂; незак. (разм.).

Прасушвацца, праветрывацца.