ветлівы, .

Ласкавы, далікатны, поўны прыязнасці, добразычлівасці.

  • В. чалавек.
  • Ветлівае абыходжанне.
  • Ветліва (прысл.) папрасіць.

|| наз. ветлівасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)