Verbum

век, ✂, м.

1. Стагоддзе.

   • Дваццаты в.
   • Мінулы в.
   • Цэлы в. не бачыліся (вельмі доўга).

2. Гістарычны перыяд, эпоха, характэрныя чым-н.

   • Каменны в.
   • Касмічны в.
   • З векам упоплеч (ісці, крочыць і пад.: не адстаючы ад жыцця).

3. Жыццё, перыяд існавання каго-, чаго-н. або ўзрост каго-н.

   • Многа пабачыць на сваім вяку.
   • У хлусні кароткі в. (прыказка).
   • Чалавек сярэдняга веку.

4. у знач. прысл. Заўсёды, вечна.

   • В. дома яе няма.
   • В. буду помніць вас.

◊

• На векі вечныя (разм.) — назаўсёды.

• Праз вякі — бязмежна доўга, на працягу доўгага часу.

|| прым. векавы, ✂.

ве́ка, ✂, н.

Верхняя частка, якая служыць пакрыццём якой-н. пасудзіны, скрынкі, каробкі і пад.

• В. куфра.

|| памянш. вечка, ✂.

векава́ць, ✂; незак.

Увесь час жыць дзе-н., знаходзіцца ў якім-н. стане, існаваць.

• Век в. у дзеўках.

векаве́чны, ✂.

Які існуе многа вякоў, спрадвечны.

• В. бор.

векавы́, ✂.

1. гл. век.

2. Даўні, які існуе вякамі.

   • В. дуб.
   • Векавыя традыцыі.

векапо́мны, ✂.

Які будзе доўга помніцца, незабыўны.

• Векапомныя падзеі.

|| наз. векапомнасць, ✂.

ве́ктар, ✂, м. (спец.).

Паказаная адрэзкам прамой матэматычная велічыня, якая характарызуецца лікавым значэннем і напрамкам.

|| прым. вектарны, ✂.

• Вектарнае вылічэнне (матэматычная дысцыпліна).