век назоўнік | мужчынскі род
-
Стагоддзе.
- Дваццаты в.
- Мінулы в.
- Цэлы в. не бачьшіся (вельмі доўга).
-
Гістарычны перыяд, эпоха, характэрныя чым-н.
- Каменны в.
- Касмічны в.
- З векам упоплеч (ісці, крочыць і пад.: не адстаючы ад жыцця).
-
Жыццё, перыяд існавання каго-, чаго-н. або ўзроет каго-н.
- Многа пабачыць на сваім вяку.
- У хлусні кароткі в. (прыказка).
- Чалавек сярэдняга веку.
-
у знач. прыслоўе: Заўсёды, вечна.
- В. дома яе няма.
- В. буду помніць вас.
Фразеалагізмы:
- На векі вечныя (размоўнае) — назаўсёды.
- Праз вякі — бязмежна доўга, на працягу доўгага часу.
|| прыметнік: векавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)