сілкаванне,
-
гл. сілкаваць. -
Тое, што забяспечвае нармальнае дзеянне, функцыяніраванне чаго
-н. (спец. ).- С. для радыёпрыёмніка.
сілкаванне,
Тое, што забяспечвае нармальнае дзеянне, функцыяніраванне чаго
сілкавацца,
Есці.
Атрымліваць адкуль
||
сілкаваць,
Падмацоўваць ежай, карміць.
Забяспечваць чым
||
сілком,
Сілай: супраць волі.
сіло,
Прыстасаванне ў выглядзе петляў для лоўлі птушак і дробных жывёлін.
||
сілуэт,
Аднаколернае плоскаснае адлюстраванне прадмета на фоне іншага колеру.
Абрыс чаго
Тое, што і контур.
||
сімбіёз,
Форма сумеснага жыцця арганізмаў розных відаў, якая прыносіць ім узаемную карысць.
||
сімвал,
Тое, што служыць умоўным знакам якога
Прынятае ў навуцы ўмоўнае абазначэнне якой
Сімвал веры —
||
сімвалізаваць,
З’явіцца (з’яўляцца) сімвалам (у 1
||
сімвалізм,
Напрамак у літаратуры і мастацтве канца 19 — пач. 20
||