Verbum

штурмаваць, ✂; незак.

Рабіць штурм чаго-н.

• Ш. варожыя ўмацаванні.

|| наз. штурмаванне, ✂.

штурмавік, ✂, м.

1. Ваенны самалёт для атакі наземных цэлей з невялікай вышыні.

2. Лётчык такога самалёта.

штурмавы, ✂.

1. гл. штурм.

2. У выразе: штурмавая авіяцыя — франтавая авіяцыя, прызначаная для штурмоўкі.

штурман, ✂, м.

Спецыяліст па ваджэнні суднаў, лятальных апаратаў.

|| прым. штурманскі, ✂.

штурмаўшчына, ✂, ж. (неадабр.).

Паспешлівая праца з мэтай нагнаць упушчэнне, якая праводзіцца пры парушэнні планавасці ў арганізацыі працэсу.

• Працаваць без штурмаўшчыны.

штурмоўка, ✂, ж.

Паветраная атака з невялікай вышыні.

• Ш. варожага аэрадрома.

штурх у знач. вык. (разм.).

Тое, што і штурхануў.

• Раптам нехта ш. у бок.

штурханец, ✂ і штурхаль, ✂, м. (разм.).

Кароткі, моцны, рэзкі ўдар.

• Надаваць штурханцоў (штурхалёў).

штурханіна, ✂, ж.

Цісканіна, сумятня ў натоўпе, цеснаце.

• Пачалася ш. ў раздзявальні.

штурхацца, ✂; незак.

1. Штурхаць каго-н. іншага або адзін аднаго.

   • Ш. ў натоўпе.

2. перан. Быць дзе-н. у цеснаце, таўкатні (разм.).

   • Ш. ў аўтобусе.

3. Штурхаць што-н., імкнучыся пранікнуць куды-н. (разм.).

   • Ш. ў дзверы.

4. Знаходзіцца, бадзяцца дзе-н. без асобага занятку, без мэты (разм.).

   • Ш. па базары.

|| наз. штурханне, ✂.