Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

чарпалка, , ж. (разм.).

Прылада, пасудзіна для чэрпання.

  • Выліць з лодкі ваду чарпалкай.

чарсцвець, ; незак.

  1. Станавіцца чэрствым (у 1 знач.), чарсцвейшым.

    • Хлеб чарсцвее.
  2. перан. Станавіцца бяздушным, траціць чуласць, спагадлівасць.

    • Людзі з цяжкім лёсам не чарсцвеюць душой.

|| зак. счарсцвець, , учарсцвець, , ачарсцвець, і пачарсцвець.

|| наз. чарсцвенне, .

чартапалох, , м.

Шматгадовая калючая расліна сямейства складанакветных з перыста-рассечаным лісцем і пурпурова-сінімі кветкамі.

  • Каля паркана буяў ч. і палын.

|| прым. чартапалохавы, .

чартаўшчына, , ж.

  1. зб. Паводле забабонных уяўленняў: усё тое, што звязана з нячыстай сілай.

  2. перан. Нешта неверагоднае, незразумелае, недарэчнае (разм.).

    • Усю ноч вярзлася нейкая ч.

чартоўскі, .

  1. гл. чорт.

  2. Пракляты, ненавісны, страшэнны.

  3. Незвычайна моцны па ступені свайго праяўлення, непрыемны (разм.).

    • Чартоўская пагода.
    • Ч. характар.

чартыхацца, ; незак. (разм.).

Лаяцца, памінаючы, чорта.

|| аднакр. чартыхнуцца, .

|| наз. чартыханне, .

чартэр, , м.

У міжнародных марскіх, паветраных, сухапутных перавозках: дагавор на арэнду транспартнага сродку на вызначаны рэйс або тэрмін.

|| прым. чартэрны, .

  • Ч. рэйс.

чарцёж, , м.

Графічнае адлюстраванне рысамі на плоскасці якога-н. збудавання, агрэгата, дэталі і пад.

  • Ч. пяціпавярховага дома.

чарцёжнік, , м.

Спецыяліст па чарчэнню.

|| ж. чарцёжніца, .

|| прым. чарцёжніцкі, .

чарцёжны, .

Які мае адносіны да чарчэння; прызначаны для чарчэння.

  • Чарцёжныя работы.
  • Ч. стол.