Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

драцца, ; незак.

  1. Наносіць каму-н. драпіны кіпцюрамі.

    • Мама, Наташка дзярэцца.
  2. Мець уласцівасць драпаць адзін аднаго.

    • Каты дзяруцца.
  3. Раздзірацца на кавалкі, шматкі.

    • Папера лёгка дзярэцца.
  4. Станавіцца непрыгодным.

    • Па такой дарозе абутак хутка дзярэцца.
  5. Знімацца, адставаць ад драўніны.

    • Дзяры лыка пакуль дзярэцца (прыказка).

драць, ; незак.

  1. Раздзіраць на часткі, на шматкі.

    • Д. паперу.
  2. Зношваць (адзенне, абутак) да дзірак.

    • Д. вопратку.
  3. Аддзяляць, знімаць.

    • Д. скуру з авечкі.
    • Д. лыка.
  4. Выдзіраць з карэннем, адрываць.

    • Д. мох.
  5. Драпаць, (аб прыладах, інструментах).

    • Брытва дзярэ.
    • Сухая лыжка рот дзярэ (прыказка). б, каго (што). Забіваць, разрываць каго-н. (аб драпежніках).
    • Каршун дзярэ кураня.
  6. Раздражняць, выклікаць непрыемнае адчуванне (разм.).

    • Перац дзярэ горла.
  7. Раздрабняць таркай.

    • Д. бульбу.
  8. Ачышчаць зерне ад шалупіння, рабіць з зерня крупы.

  9. Дорага прасіць, браць за што-н. (разм.).

  • Драць горла (глотку) (разм. груб.) — моцна гаварыць, крычаць, спяваць.

  • Драць казлы (разм.) — ванітаваць.

  • Драць нос (разм. неадабр.) — задавацца, трымаць сябе высакамерна.

|| зак. задраць, , задзерці, , садраць, і здзерці, .

драцянік, , м.

Назва лічынкі жука-шчаўкуна, шкодніка сельскагаспадарчых і дзікарослых раслін.

  • Д. жыве ў глебе.

драч, , м.

Невялікая лугавая птушка з скрыпучым, прарэзлівым крыкам; дзяркач.

  • У траве гучна адазваўся д.

драчонік, , м.

Тое, што і дранік.

дроб1, , м.

Кавалачак чаго-н.

  • Д. цукру.

дроб2, , м.

Лік, які прадстаўлены ў выглядзе частак адзінкі.

  • Правільны д. (менш за адзінку).
  • Няправільны д. (больш за адзінку).
  • Дзесятковыя дробы.

|| прым. дробавы, .

дробат, , м.

Дробны стук.

  • Барабанны д.

дробна...

Першая частка складаных слоў у знач. дробны, ужыв., калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад, напр. дробнатаварны, дробнабуржуазны.

дробнабуржуазны, .

Які мае адносіны да дробнай буржуазіі, уласцівы ёй.

  • Дробнабуржуазная ідэалогія.

|| наз. дробнабуржуазнасць, .