драч, ✂, м.

Невялікая лугавая птушка з скрыпучым, прарэзлівым крыкам; дзяркач.

  • У траве гучна адазваўся д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)