Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

змылак, , м.

Астатак ад куска мыла, якім карысталіся.

змыцца, ; зак.

  1. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Ад мыцця сысці, знікнуць.

    • Плямы змыліся.
  2. перан. Пайсці адкуль-н., знікнуць (разм.).

    • З. з заняткаў.

|| незак. змывацца, .

змыць, ; зак.

  1. Мыццём ліквідаваць, зняць.

    • З. з сябе пот.
    • З. сваю віну (перан.).
  2. Знесці (вадой, цячэннем).

    • Вада змыла бярвенне.

|| незак. змываць, .

|| наз. змыў, .

змычка, , ж.

  1. Месца, дзе што-н. змыкаецца, злучаецца (спец.).

    • На змычцы скляпення.
  2. перан., Саюз, яднанне.

    • З. горада з вёскай.

змяіцца, ; незак.

Выгінацца, цягнуцца звілістай лініяй.

  • Між кустоў змяілася сцежка.

змяклы, .

Які змяк, страціў першапачатковую цвёрдасць, пругкасць.

  • Змяклая гліна.

змякнуць, ; зак.

  1. Стаць мяккім, размякнуць.

    • Кардон на дажджы змяк.
  2. Тое, што і размякнуць (у 2 знач.).

    • Як прыйшло да справы, ён зусім змяк.

змякчальны, .

Які надае мяккасць скуры, слізістым абалонкам.

  • З. крэм.

|| наз. змякчальнасць, .

змякчыцца, ; зак.

  1. Стаць больш мяккім, эластычным.

    • Скура змякчылася.
  2. перан. Аслабець, зменшыцца.

    • Боль змякчыўся.
    • Гнеў змякчыўся.
  3. перан. Стаць менш суровым.

    • Бацька змякчыўся.
    • Сэрца змякчылася.

|| незак. змякчацца, .

|| наз. змякчэнне, .

змякчыць, ; зак.

  1. Зрабіць больш мяккім, эластычным.

    • З. скуру.
  2. перан. Аслабіць, зменшыць.

    • З. удар.
    • З. боль.
    • З. прыгавор.
  3. перан. Зменшыць чыю-н. суровасць, зрабіць больш мяккім, лагодным.

    • З. суровага бацьку.

|| незак. змякчаць, .

|| наз. змякчэнне, .