Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноуыьэюя
бгдзйлмнпртўхцш

цэх, ✂, м.

  1. Аддзяленне завода, фабрыкі, занятае якой-н. часткай вытворчага працэсу.

    • Ліцейны ц.
    • Ц. муляраў.

  2. Асноўнае вытворчае падраздзяленне прамысловага прадпрыемства, а таксама памяшканне, дзе размешчана такое падраздзяленне.

|| прым. цэхавы, ✂.

цэхаўшчына, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Замкнёнасць у межах сваёй прафесіі, прафесійная вузкасць.

цэцэ, нескл., ж.

Афрыканская жывародная муха, якая корміцца кроўю чалавека і пазваночных і з’яўляецца пераносчыкам соннай хваробы.

цэшка, ✂, ж. (абл.).

Кукарда.

  • Шапка з цэшкай.