Verbum

свацця, ✂, ж.

1. Жанчына, якая сватала нявесту жаніху ці жаніха нявесце.

2. Маці мужа ў адносінах да жанчыны ці маці жонкі ў адносінах да мужавых бацькоў.

◊

• Пераезная свацця (разм.) — чалавек, які часта мяняе месца свайго знаходжання дзе-н.

сваявольнічаць, ✂; незак.

Тое, што і свавольнічаць.

|| наз. сваявольнічанне, ✂.

сваяк, ✂, м.

Той, хто знаходзіцца ў сваяцтве з кім-н.

• С. па маме.
• Далёкі с.

|| ж. сваячка, ✂.

сваяўство, ✂, н. (разм.).

Адносіны паміж людзьмі, якія ўзнікаюць са шлюбнага саюза аднаго са сваякоў (адносіны паміж мужам і кроўнымі сваякамі жонкі, а таксама паміж сваякамі мужа і жонкі).

• Быць у сваяўстве з кім-н.
• С. зрабілася відам роднасці, сваяцтва.

сваяцкі, ✂.

1. Заснаваны на сваяцтве, які мае адносіны да сваяцтва.

   • Сваяцкія адносіны.

2. Блізкі па агульнасці паходжання.

3. Уласцівы сваякам, блізкім людзям; сардэчны, цёплы.

   • С. прыём гасцей.

|| наз. сваяцкасць, ✂.

сваяцтва, ✂, н.

1. Сувязь паміж людзьмі, заснаваная на паходжанні адной асобы да другой (прамая роднасць), або розных асоб ад агульнага продка, а таксама на шлюбных сямейных адносінах.

   • Дальняе с.
   • С. па бацькавай лініі.

2. зб. Родныя, сваякі; радня.

   • На вяселле з’ехалася ўсё с.

сведка, ✂, м.; ✂, ж..

1. Чалавек, які непасрэдна прысутнічаў пры якой-н. падзеі, здарэнні.

   • Быць сведкам бойкі.
   • Быць за сведку.

2. Асоба, якая прысутнічае пры чым-н. для афіцыйнага пацвярджэння сапраўднасці ці правільнасці таго, што адбываецца.

   • Прысутнічаць сведкамі пры рэгістрацыі шлюбу.

|| прым. сведкавы, ✂.

• Сведкавыя паказанні.

сведчанне, ✂, н.

1. Паведамленне асобы пра тое, сведкай чаго яна была.

   • Па сведчанню старажылаў, гэты млын тут стаяў даўно.

2. Факты і рэчы, што з’яўляюцца пацвярджэннем чаго-н.

   • Гэтыя лічбы — с. пра добрыя поспехі.

3. Дача паказанняў на судзе.

   • Праўдзівае с.

4. Афіцыйнае пацверджанне сапраўднасці чаго-н.

   • С. медыцынскай камісіі.

сведчыць, ✂; незак.

1. аб чым, пра што. Пацвярджаць сапраўднасць чаго-н.

   • С. аб забойстве.

2. аб чым і пра што.

   • Быць сведчаннем чаго-н.
   • Парадак на пісьмовым стале сведчыць пра тое, што вучань акуратны.

3. каму, па чым. Даць паказанні на судзе.

   • С. па справе крадзяжу.

4. Афіцыйна пацвярджаць правільнасць чаго-н.

   • С. подпіс дырэктара.

|| зак. засведчыць, ✂.

свежа...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) нядаўна, толькі што, напр. свежавыгалены, свежавымалеваны, свежавыпрасаваны, свежапаголены, свежаскошаны, свежаспечаны;
• 2) у свежым выглядзе, напр. свежазамарожаны, свежамарожаны.