сведчыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. аб чым, пра што. Пацвярджаць сапраўднасць чаго-н.

    • С. аб забойстве.
  2. аб чым і пра што.

    • Быць сведчаннем чаго-н.
    • Парадак на пісьмовым стале сведчыць пра тое, што вучань акуратны.
  3. каму, па чым. Даць паказанні на судзе.

    • С. па справе крадзяжу.
  4. Афіцыйна пацвярджаць правільнасць чаго-н.

    • С. подпіс дырэктара.

|| закончанае трыванне: засведчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)