сведка,
-
Чалавек, які непасрэдна прысутнічаў пры якой
-н. падзеі, здарэнні.- Быць сведкам бойкі.
- Быць за сведку.
-
Асоба, якая прысутнічае пры чым
-н. для афіцыйнага пацвярджэння сапраўднасці ці правільнасці таго, што адбываецца.- Прысутнічаць сведкамі пры рэгістрацыі шлюбу.
||
- Сведкавыя паказанні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)