Verbum

сведка, ✂, м.; ✂, ж..

1. Чалавек, які непасрэдна прысутнічаў пры якой-н. падзеі, здарэнні.

   • Быць сведкам бойкі.
   • Быць за сведку.

2. Асоба, якая прысутнічае пры чым-н. для афіцыйнага пацвярджэння сапраўднасці ці правільнасці таго, што адбываецца.

   • Прысутнічаць сведкамі пры рэгістрацыі шлюбу.

|| прым. сведкавы, ✂.

• Сведкавыя паказанні.