сведчанне, , н.

  1. Паведамленне асобы пра тое, сведкай чаго яна была.

    • Па сведчанню старажылаў, гэты млын тут стаяў даўно.
  2. Факты і рэчы, што з’яўляюцца пацвярджэннем чаго-н.

    • Гэтыя лічбы — с. пра добрыя поспехі.
  3. Дача паказанняў на судзе.

    • Праўдзівае с.
  4. Афіцыйнае пацверджанне сапраўднасці чаго-н.

    • С. медыцынскай камісіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)