Verbum

нядбалец, ✂, м. (разм.).

Нядбалы, лянівы чалавек.

|| ж. нядбаліца, ✂.

|| прым. нядбальскі, ✂.

нядзельнік, ✂, м.

Калектыўная добраахвотная бясплатная грамадска-карысная праца, якая выконваецца ў нядзелю.

нядзеля, ✂, ж.

Сёмы дзень тыдня, агульны дзень адпачынку.

|| прым. нядзельны, ✂.

нядобра, безас. у знач. вык.

1. Дрэнна, не па душы.

   • Усё яму н.

2. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан.

   • Што табе н., мая галубка?
   • Можа вадзіцы вып’еш?

нядобразычлівец, ✂, м.

Чалавек, які нядобразычліва настроены ў адносінах да каго-, чаго-н.

|| ж. нядобразычлівіца, ✂.

нядобразычлівы, ✂.

Які не зычыць дабра каму-н.; выражае непрыязнасць да каго-, чаго-н.

• Нядобразычлівыя адносіны.

|| наз. нядобразычлівасць, ✂.

нядобрасумленны, ✂.

1. Які абыякава, без старання выконвае свае абавязкі.

   • Н. працаўнік.

2. Заснаваны на нядбайстве, на несумленных адносінах да чаго-н.

   • Н. ўчынак.

3. Выкананы без шчырасці і старання.

   • Нядобрасумленная работа.

|| наз. нядобрасумленнасць, ✂.

нядобры, ✂.

1. Які непрыязна настроены да людзей, злосны.

   • Н. чалавек.
   • Нядобрая ўсмешка.

2. Непрыемны, кепскі.

   • Нядобрыя весці.
   • Пачуць сэрцам нядобрае (наз.).

3. Дрэнны, заганны ў маральным плане.

   • Нядобрая рыса характару.

4. Варты дрэннай ацэнкі; не такі, якім павінен быць.

   • Н. тавар.

нядоімка, ✂, ж. (уст.).

Частка падатку, збору, не ўнесеная плацельшчыкам у тэрмін.

• Плаціць нядоімку.

|| прым. нядоімкавы, ✂.

нядошлы, ✂ (разм.).

Слабы, худы.

• Н. конь.

|| наз. нядошласць, ✂.