Verbum

хістанне, ✂, н.

1. гл. хістацца, -ць.

2. Няўстойлівасць, зменлівасць.

   • Х. тэмпературы.

3. перан. Нерашучасць, сумненне.

   • Прыняць рашэнне без хістання.

хістацца, ✂; незак.

1. Калыхацца, ківацца з боку ў бок.

   • Вершаліны дрэў хісталіся ад моцнага ветру.
   • Агеньчык свечкі слаба хістаўся.

2. Ківацца з боку ў бок пры хадзьбе.

   • Конь быў такі худы, што аж хістаўся.

3. Калыхацца, калывацца ў бакі.

   • Зуб хістаецца.

4. перан. Траціць ранейшае значэнне, сілу.

   • Аўтарытэт закона хістаецца.

5. перан. Быць у нерашучасці, вагацца.

   • Перад тым, як прыняць рашэнне, ён заўсёды хістаўся.

6. перан. Быць няўстойлівым, мяняцца.

   • Цэны на рынку хістаюцца.

|| аднакр. хіснуцца, ✂ і хістануцца, ✂.

|| наз. хістанне, ✂.

хістаць, ✂; незак.

1. Ківаць з боку ў бок.

   • Вецер хістае міны.

2. Рабіць хістальныя рухі.

   • Х. слуп.

3. перан. Рабіць няўстойлівым, падрываць.

   • Гэта хістала яго аўтарытэт.

|| аднакр. хіснуць, ✂.

|| наз. хістанне, ✂.

|| прым. хістальны, ✂.

хісткі, ✂.

1. Які хістаецца, ківаецца.

   • Хісткія галінкі дрэў.
   • Х. мосцік.

2. перан. Ненадзейны, няпэўны, малапераканальны.

   • Хісткія довады.

3. перан. Непастаянны ў сваіх поглядах, учынках і пад.

   • Рэвалюцыянер з яго вельмі х.

|| наз. хісткасць, ✂.

хітон, ✂, м.

1. У старажытных грэкаў: доўгае і шырокае адзенне, часцей без рукавоў.

2. Касцюм танцоўшчыцы балета з глыбокімі разрэзамі па баках.

хітраваты, ✂.

Трохі хітры, які сведчыць пра хітрасць.

• Х. чалавек.
• Хітраватая ўсмешка.

хітраваць, ✂; незак.

Тое, што і хітрыць.

хітрасплецены, ✂, ж. (кніжн.).

Вельмі хітры, мудрагелісты.

• Хітрасплеценае выказванне.

|| наз. хітрасплеценасць, ✂.

хітраспляценне, ✂, н. (кніжн.).

1. Складаная задума, хітрасць.

   • Разгадаць чые-н. хітраспляценні.

2. Складаны і мудрагелісты выклад думак.

   • Моўныя хітраспляценні.

хітрасць, ✂, ж.

1. гл. хітры.

2. Учынкі, паводзіны, разлічаныя на ўвядзенне каго-н. у зман.

   • Разгадаць чыю-н. х.

3. Спрытнасць, выкрутлівасць.

   • Не ўменнем, дык хітрасцю.

4. Аб чым-н., што зроблена мудрагеліста, складана, з загадкай.

   • Замок з хітрасцю.