хістаць, ; незак.

  1. Ківаць з боку ў бок.

    • Вецер хістае міны.
  2. Рабіць хістальныя рухі.

    • Х. слуп.
  3. перан. Рабіць няўстойлівым, падрываць.

    • Гэта хістала яго аўтарытэт.

|| аднакр. хіснуць, .

|| наз. хістанне, .

|| прым. хістальны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)