Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бездако́рны, .

Які не выклікае дакору; беззаганны.

  • Бездакорная праца.
  • Б. адказ вучня.

|| наз. бездакорнасць, .

бе́здань, , ж.

  1. Невымерная глыбіня; прорва.

    • Чорная б.
    • Марская б.
  2. перан. чаго. Вялікая колькасць; безліч (разм.).

    • Б. спраў.

бездапамо́жны, .

  1. Які не можа самастойна справіцца з чым-н.; слабы.

    • Бездапаможныя хворыя.
  2. перан. Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны.

    • Бездапаможныя вершы.

|| наз. бездапаможнасць, .

бе́здараж, , ж.

Адсутнасць або недахоп добраўпарадкаваных дарог.

  • Вясенняя б.

бездаро́жны, .

Які не мае праезных або добраўпарадкаваных дарог.

  • Бездарожная тайга.

|| наз. бездарожжа, .

безжурбо́тны, .

Не азмрочаны журбой, смуткам.

  • Безжурботнае жыццё.

|| наз. безжурботнасць, .

безжыццёвы, .

  1. Мёртвы.

    • Безжыццёвае цела.
  2. перан. Пазбаўлены выразнасці, малавыразны.

    • Б. позірк.

|| наз. безжыццёвасць, .

беззага́нны, .

Які не мае заганаў, бездакорны.

  • Беззаганная работа.

|| наз. беззаганнасць, .

беззако́ннасць, , ж.

  1. Парушэнне або адсутнасць законнасці.

    • Барацьба з беззаконнасцю.
  2. Беззаконны ўчынак.

    • Чыніць б.

беззако́нне, , н.

Тое, што і беззаконнасць.