Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бето́н, , м.

Будаўнічы матэрыял, атрыманы з сумесі цэменту, вады, пяску, шчэбеню і пад., які цвярдзее пасля ўкладкі.

|| прым. бетонны, .

бетонамяша́лка, , ж.

Машына для механічнага перамешвання сумесі пры вырабе бетону.

бето́нка, , ж. (разм.).

Дарога, пакрытая бетонам.

бето́ншчык, , м.

Рабочы, спецыяліст па бетонных работах.

|| ж. бетоншчыца, .