Verbum

бела... і бела-...

Першая частка складаных слоў у знач.:

1. белы (у 1, 2 і 4 знач.) напр. белагаловы, белавусы;

2. белы, з белага (у 1 знач.), напр. беламармуровы, беласнежны;

3. белы (у 1 знач.) у спалучэнні з іншым асобным колерам, напр. бела-блакітны, белазялёна-чырвоны;

4. які мае адносіны да белых (у 3 знач.), напр. белагвардзеец, белаэмігрант.

белабаро́ды, ✂.

З белай барадой.

• Б. дзед.

белабіле́тнік, ✂, м. (разм.).

Чалавек, які мае белы білет як няздольны несці вайсковую службу.

белабо́кі, ✂.

З белымі бакамі.

• Белабокая сарока.

белабры́сы, ✂ (разм.).

З вельмі светлымі бровамі, валасамі, вейкамі.

• Б. хлопец.

|| наз. белабрысасць, ✂.

белавы́, ✂.

Перапісаны начыста.

• Б. экзэмпляр рукапісу.

белагало́вы, ✂.

Які мае светлыя або сівыя валасы.

белагвардзе́ец, ✂, м.

У гады грамадзянскай вайны: член белай гвардыі — рускіх ваенных фарміраванняў, што змагаліся супраць савецкай улады.

|| прым. белагвардзейскі, ✂.

белагру́ды, ✂.

У якога белыя грудзі.

• Белагрудыя ластаўкі.

белагры́вы, ✂.

З белай грывай.

• Белагрывыя коні.