Verbum

бе́раг, ✂, м.

1. Край, паласа зямлі каля вадаёма.

   • Пясчаны б.

2. Суша (у проціл. вадзе).

   • Спісацца на б.

3. Край тканіны.

   • Б. палатна.

4. Верхні край якой-н. пасудзіны. Вядро воды роўна з берагамі.

|| памянш. беражок, ✂.

|| прым. берагавы, ✂.

◊

• Прыстаць да берага (разм.) — знайсці якое-н. месца для пастаяннага жыцця.

берагчы́, ✂; зак.

1. Беражліва расходаваць; марна не траціць.

   • Б. здароўе.
   • Б. кожную капейку.

2. Клапатліва ахоўваць каго-, што-н., засцерагаць ад чаго-н.

   • Б. тайну.
   • Б. дзіця.

берагчы́ся, ✂; незак.

Быць асцярожным, засцерагаць сябе ад каго-, чаго-н.

• Б. ад прастуды.

беражлі́вы, ✂.

Які беражліва адносіцца да маёмасці, эканомны.

• Б. гаспадар.

|| наз. беражлівасць, ✂.

берасця́нка​¹, ✂, ж.

Каробка, сплеценая з бяросты.

берасця́нка​², ✂, ж.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных; зяблік.

|| прым. берасцянкавы, ✂.

бервяно́, ✂, н.

Ачышчаны ад галін і сучча ствол зрэзанага без верхавіны дрэва або яго частка.

• Тоўстыя бярвёны.

|| памянш. бярвенца, ✂.

бергамо́т, ✂, м.

Гатунак сакавітых салодкіх груш.

|| прым. бергамотавы, ✂.

бе́ркавец, ✂, м.

Старая руская мера вагі, роўная 10 пудам.

бе́ркут, ✂, м.

Драпежная птушка сямейства ястрабіных; буйная парода арлоў.

• Паляванне з беркутам.

|| прым. беркуціны, ✂.