Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

бенедыкці́н, , м.

Адзін з гатункаў французскага лікёру.

|| прым. бенедыкцінавы, .

бенефі́с, , м.

Спектакль у гонар або на карысць аднаго з яго ўдзельнікаў.

|| прым. бенефісны, .

бенефіцыя́нт, , м.

Артыст, які іграе ў сваім бенефісе або на карысць якога даецца бенефіс.

|| ж. бенефіцыянтка, .

бенза...

Першая частка складаных слоў у знач. бензінавы, які адносіцца да бензіну, напр. бензабак, бензакалонка.

бензаво́з, , м.

Аўтацыстэрна для перавозкі бензіну і іншага вадкага паліва.

|| прым. бензавозны, .

бензазапра́ўшчык, , м.

Аўтацыстэрна, абсталяваная для запраўкі аўтамашын, самалётаў, танкаў.

бензі́н, , м.

Бясколерная гаручая вадкасць, якая атрымліваецца пры перагонцы нафты.

|| прым. бензінавы, .

бензо́л, , м.

Бясколерная гаручая вадкасць са своеасаблівым пахам, якая атрымліваецца пры сухой перагонцы вугалю, нафты і выкарыстоўваецца ў хімічнай прамысловасці.

|| прым. бензолавы, .

бенуа́р, , м.

Ніжні ярус ложаў у тэатры, які размешчаны на ўзроўні партэра.

|| прым. бенуарны, .