Verbum

бераг назоўнік | мужчынскі род

1. Край, паласа зямлі каля вадаёма.

   • Пясчаны б.

2. Суша (у процілегласць вадзе).

   • Спісацца на б.

3. Край тканіны.

   • Б. полотна.

4. Верхні край якой-н. пасудзіны. Вядро воды роўна з берагамі.

|| памяншальная форма: беражок.

|| прыметнік: берагавы.

• Прыстаць да берага (размоўнае) — знайсці якое-н. месца для пастаяннага жыцця.