бездапамо́жны,
-
Які не можа самастойна справіцца з чым
-н. ; слабы.- Бездапаможныя хворыя.
-
перан. Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны.- Бездапаможныя вершы.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
бездапамо́жны,
Які не можа самастойна справіцца з чым
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)