Verbum

шпень, ✂, м.

Стрыжань падоўжанай цыліндрычнай ці чатырохграннай формы на паверхні дэталі, які ўваходзіць у паглыбленне другой дэталі для замацавання (спец.); завостраны стрыжань наогул для насаджвання чаго-н.

|| прым. шпянёвы, ✂.

шпіг, ✂, м. (разм.).

Прасоленае падскурнае свіное сала.

шпігаваць, ✂; незак.

1. Начыняць шпігам, утыкаючы яго ў надрэзы.

   • Ш. дзічыну.

2. перан. Заўзята навучаць, паведамляць каму-н. многа чаго-н., прымушаць засвоіць што-н. (разм.).

|| наз. нашпігаваць, ✂.

|| наз. шпігаванне, ✂ і шпігоўка, ✂.

шпіён, ✂, м.

Тайны агент, які займаецца шпіянажам.

|| ж. шпіёнка, ✂.

|| прым. шпіёнскі, ✂.

шпіёніць, ✂; незак. (разм.).

1. Займацца шпіянажам.

2. Тайна сачыць за кім-н.

   • Што ты за мной шпіёніш?

|| наз. шпіёнства, ✂.

шпік​¹, ✂, м. (спец.).

Касцявы мозг.

шпік​², ✂, м. (разм.).

Тое, што і шпег.

шпіль, ✂, м.

Востраканцовы конусападобны стрыжань, якім завяршаецца верх будынка.

• Ш. вежы.

|| прым. шпілевы, ✂.

шпілька, ✂, ж.

1. Прыстасаванне ў выглядзе вілачкі для заколвання валасоў.

   • Сколваць валасы шпількай.

2. Засцежка для вопраткі, адзін канец якой хаваецца ў кручкаватае паглыбленне — галоўку.

   • Заколваць кішэню шпількай.

3. Іголка з каляровай галоўкай для аздаблення жаночага галаўнога ўбору.

4. Тонкі і высокі абцас на жаночым туфлі (разм.).

5. перан. З’едлівая заўвага (разм.).

   • Падпусціць шпільку каму-н.

|| прым. шпілечны, ✂ і шпількавы, ✂.

шпінат, ✂, м.

Агародная травяністая расліна, вузкае сакавітае лісце якой ідзе ў ежу.

|| прым. шпінатавы, ✂ і шпінатны, ✂.