Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шпег, , м. (разм.).

Тайны агент, які сочыць за кім-н., шпік.

|| прым. шпегаўскі, .

шпегаваць, ; незак. (разм.).

Тайна сачыць за кім-н. шпіёніць.

|| наз. шпегаванне, .

шпень, , м.

Стрыжань падоўжанай цыліндрычнай ці чатырохграннай формы на паверхні дэталі, які ўваходзіць у паглыбленне другой дэталі для замацавання (спец.); завостраны стрыжань наогул для насаджвання чаго-н.

|| прым. шпянёвы, .