шпілька, , ж.

  1. Прыстасаванне ў выглядзе вілачкі для заколвання валасоў.

    • Сколваць валасы шпількай.
  2. Засцежка для вопраткі, адзін канец якой хаваецца ў кручкаватае паглыбленне — галоўку.

    • Заколваць кішэню шпількай.
  3. Іголка з каляровай галоўкай для аздаблення жаночага галаўнога ўбору.

  4. Тонкі і высокі абцас на жаночым туфлі (разм.).

  5. перан. З’едлівая заўвага (разм.).

    • Падпусціць шпільку каму-н.

|| прым. шпілечны, і шпількавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)