частка, ✂, ж.
-
Пэўная доля чаго-н. цэлага.
- Разрэзаць пірог на дзве часткі.
- Ч. вучняў займалася ў другую змену.
-
Прадмет як састаўны элемент якога-н. цэлага арганізма, механізма.
- Запасныя часткі машын.
- Запасныя часткі прыёмніка.
-
Кампазіцыйны адрэзак, раздзел літаратурнага, музычнага і пад. твора.
- Аповесць у дзвюх частках.
- Ч. сюіты.
-
Аддзел якой-н. установы, асобная галіна кіравання.
- Загадчык навучальнай часткі.
Часткі свету — асобныя мацерыкі або вялікія ўчасткі іх тэрыторыі разам з бліжэйшымі да іх астравамі (Еўропа, Азія,
Афрыка, Аўстралія, Амерыка, Антарктыда).
часткавы, ✂.
Які складаецца з частак, долей, долек.
частковы, ✂.
Няпоўны, які датычыцца толькі часткі чаго-н., распаўсюджваецца толькі на частку чаго-н.
- Ч. рамонт.
- Частковае вызваленне ад падатку.
|| наз. частковасць, ✂.
частотнасць, ✂, ж. (спец.).
Паказчык частаты (у 2 знач.) чаго-н.
- Вызначыць ч. ужывання асобных слоў.
частушачнік, ✂, м. (разм.).
Складальнік і выканаўца частушак.
|| ж. частушачніца, ✂.
частушка, ✂, ж.
Кароткая, звычайна чатырохрадковая песня жартаўлівага або сатырычнага зместу.
|| прым. частушачны, ✂.
часуча, ✂, ж.
Густая шаўковая тканіна палатнянага перапляцення, звычайна жаўтавата-пясочнага колеру.
|| прым. часучовы, ✂.
часцік, ✂, м.
Рыба, якую ловяць сеткай з дробнымі ячэйкамі ў паўднёвых рыбапрамысловых раёнах.
|| прым. часціковы, ✂.
часціна, ✂, ж. (разм.).
Тое, што і частка; вялікая, значная частка чаго-н.
○