Verbum

самасад, ✂, м. (разм.).

Тытунь уласнага пасеву і дамашняй апрацоўкі.

• Курыць с.

|| прым. самасадны, ✂.

самасвядомасць, ✂, ж.

Поўнае разуменне сваёй сутнасці, свайго значэння, сваёй ролі ў жыцці, грамадстве.

• Нацыянальная с.

самасей, ✂, м.

Тое, што і самасейка.

• Мак-с.

самасейка, ✂, ж.

Расліна, якая вырастае з насення, што само асыпалася.

• Бяроза-с.

самаспакуса, ✂, ж.

Спакушэнне сябе прыемнымі, але нязбытнымі марамі, надзеямі і пад.

самаспакушэнне, ✂, н. (кніжн.).

Самападман, беспадстаўная ўпэўненасць у тым, што ўсё добра, удачна, паспяхова.

• Пустое с.

самаспаленне, ✂, н.

Спальванне самога сябе (як адно з праяўленняў фанатызму ці як форма сацыяльнага пратэсту).

самастойны, ✂.

1. Які існуе асобна ад іншых; незалежны.

   • Самастойная дзяржава.
   • Жыць самастойна (прысл.).

2. Здольны дзейнічаць сам, па ўласнай ініцыятыве.

   • С. чалавек.
   • Самастойныя паводзіны.

3. Які робіцца сваімі сіламі або па сваёй ініцыятыве, без пабочнага ўплыву.

   • Самастойнае даследаванне.

|| наз. самастойнасць, ✂.

самастрэл​¹, ✂, м.

Від старажытнай зброі для кідання стрэл і камення, якая складаецца з лука з прыкладам і спускавога механізма.

самастрэл​², ✂, м.

1. Наўмыснае раненне самога сябе з мэтай ухіліцца ад ваеннай службы.

2. Салдат, які знарок раніў сябе (разм.).

   • Шпіталізаваць самастрэла.