самаспакушэнне, ​, н. (кніжн.).

Самападман, беспадстаўная ўпэўненасць у тым, што ўсё добра, удачна, паспяхова.

  • Пустое с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)