самастойны, ✂.

  1. Які існуе асобна ад іншых; незалежны.

    • Самастойная дзяржава.
    • Жыць самастойна (прысл.).

  2. Здольны дзейнічаць сам, па ўласнай ініцыятыве.

    • С. чалавек.
    • Самастойныя паводзіны.

  3. Які робіцца сваімі сіламі або па сваёй ініцыятыве, без пабочнага ўплыву.

    • Самастойнае даследаванне.

|| наз. самастойнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)