самастрэл​2, ✂, м.

  1. Наўмыснае раненне самога сябе з мэтай ухіліцца ад ваеннай службы.

  2. Салдат, які знарок раніў сябе (разм.).

    • Шпіталізаваць самастрэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)