Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лашчыцца, ; незак.

З ласкаю гарнуцца да каго-н.; старацца ласкай выклікаць ласку ў адказ.

  • Л. да маці.

|| зак. прылашчыцца, .

|| наз. лашчанне, .

лашчыць, ; незак.

Праяўляць пяшчотнасць, любоў, ласку.

  • Л. дзіця.
  • Сонца лашчыць твар (перан.).

|| наз. лашчанне, .

лаяльны, .

Які фармальна трымае сябе ў рамках законнасці, прытрымліваецца добразычліва-нейтральных адносін да каго-, чаго-н.

  • Л. чалавек.
  • Лаяльныя адносіны.

|| наз. лаяльнасць, .

лаянка, , ж.

  1. Грубыя абразлівыя словы, выразы.

    • Зняважлівая л.
  2. Сварка.

    • Пражыць век без лаянкі.

|| прым. лаянкавы, .

  • Лаянкавыя словы.

лаяцца, ; незак.

  1. Гаварыць грубыя, абразлівыя словы.

  2. з кім і без дапаўнення. Сварыцца, зневажаць адзін аднаго грубымі, абразлівымі словамі.

|| зак. палаяцца, .

|| наз. лаянне, .

лаяць, ; незак.

Называць грубымі, зневажальнымі словамі, ганьбіць.

  • Л. адна адну.

|| зак. вылаяць, і аблаяць, .

  • А. у газеце (адмоўна выказацца пра каго-, што-н.).