Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лаўсан, , м.

Род сінтэтычнага валакна, а таксама тканіна з гэтага валакна.

|| прым. лаўсанавы, .

лафа, , ж. (разм.).

Добра, выгода.

  • Яму цяпер л.

лафет, , м.

Станок артылерыйскай гарматы.

|| прым. лафетны, .

лафіт, , м.

Гатунак чырвонага вінаграднага віна.

|| прым. лафітны, .

лаханка, , ж. (спец.).

Поласць ныркі, якая служыць для збірання мачы і злучаецца непасрэдна з мачаточнікам.

|| прым. лаханачны, .

лахі:

  • лахі пад пахі (разм.) — сабраўшы свае пажыткі, выбірацца куды-н.

лахманы, , м. (разм.).

Старое, паношанае або падранае адзенне; рыззё, анучы.

  • Скінь ты гэтыя л.

лахматы, .

  1. Які мае доўгую, густую поўсць.

    • Л. сабака.
    • Лахматая шапка.
  2. З доўгімі і густымі ўскудлачанымі валасамі.

    • Л. чалавек размахваў рукамі.

|| наз. лахматасць, .

лахмаціцца, ; незак. (разм.).

Станавіцца лахматым.

|| зак. узлахмаціцца, і разлахмаціцца, .

лахмаціць, ; незак. (разм.).

Рабіць лахматым (у 2 знач.).

  • Л. валасы.

|| зак. узлахмаціць, і разлахмаціць, .