Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цяплушка, , ж. (разм.).

Таварны вагон, прыстасаваны для перавозкі людзей.

|| прым. цяплушачны, .

цяплынь, , ж.

Тое, што і цеплыня (часцей пра надвор’е).

цяпляк, , ж. (спец.).

Часовае ацепленае памяшканне для правядзення будаўнічых работ у зімовы час.

цяпнуць, ; зак. (разм.).

  1. гл. цяпаць.

  2. Укусіць, схапіць зубамі.

    • Сабака цяпнуў за палец.
  3. што і чаго. Выпіць.

    • Ц. чарку.
  4. Стукнуць, ударыць каго-н.

    • Ц. па галаве.

цяп-ляп, гукаперайм. (разм.).

Ужыв. для абазначэння хуткага, але абыякавага выканання работы.

  • Цяп-ляп і гатова.