Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цяжкавагавы, .

  1. Які мае вялікую вагу; цяжкі.

    • Цяжкавагавыя паязды.
  2. Які перавышае сваёй вагой нормы загрузкі.

    • Ц. таварны састаў.

|| наз. цяжкавагавасць, .

цяжкаваты, .

Даволі цяжкі.

  • Ц. клунак.

|| наз. цяжкаватасць, .

цяжкавоз, , м.

Рабочы конь асобай пароды, здольны перавозіць вельмі цяжкія грузы.

|| прым. цяжкавозны, .

цяжкавыхоўны, .

Які з цяжкасцю паддаецца выхаванню.

  • Цяжкавыхоўнае дзіця.

|| наз. цяжкавыхоўнасць, .

цяжкагрузны, .

Прызначаны для перавозкі цяжкіх грузаў.

  • Цяжкагрузнае судна.

цяжкадаступны, .

  1. Да якога цяжка даступіцца; непраходны.

    • Цяжкадаступныя балоты.
  2. Цяжкі для разумення, вывучэння.

    • Ц. стыль.

|| наз. цяжкадаступнасць, .

цяжкадум, , м.

Тое, што і тугадум.

|| ж. цяжкадумка, .

цяжкапраходны, .

Такі, па якім цяжка прайсці.

  • Цяжкапраходнае балота.

|| наз. цяжкапраходнасць, .

цяжкаранены, і цяжкапаранены, .

Які атрымаў цяжкую рану, раненне.

  • Цяжкараненыя салдаты.
  • Перавозка цяжкараненых (наз.).

цяжкарастваральны, .

Які дрэнна, марудна раствараецца.

  • Цяжкарастваральныя солі.

|| наз. цяжкарастваральнасць, .