Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сцерагчыся, ; незак.

Прымаць якія-н. меры перасцярогі; быць асцярожным.

  • С. машын на дарозе.

сцерва, , м. і ж. (разм. лаянк.).

Подлы чалавек, нягоднік.

сцерлядзь, , ж.

Рыба сямейства асятровых з вельмі якасным мясам.

|| прым. сцярляджы, .

  • Сцярляджая ікра.

сцерці, ; зак.

  1. Трэннем зняць с паверхні што-н. або знішчыць.

    • С. пясок з падаконніка.
    • С. малюнак гумкаю.
  2. Дотыкам, трэннем пашкодзіць, зрабіць рану на чым-н.

    • С. нагу.
  3. Тручы, зрабіць дрэнным, ператварыць у аднародную масу.

    • С. перац на парашок.
  4. перан. Патраціць марна час.

    • Цэлы дзень сцерла, а толку няма.

|| незак. сціраць, .

|| наз. сціранне, .

сцерціся, ; зак.

  1. Знікнуць ад трэння або ўздзеяння якіх-н. знешніх прычын.

    • Надпіс на пліце сцёрся.
    • Лямка ад сумкі сцерлася.
    • Многія даты сцерліся ў памяці (перан.).
  2. Ад доўгага ўжывання, трэння стаць тонкім, зменшыцца ў аб’ёме.

    • Брусок сцёрся.
    • Манета сцерлася.

|| незак. сцірацца, .