Verbum

няздатны, ✂.

Які не мае адпаведнай здольнасці да чаго-н.

• Н. да музыкі.

|| наз. няздатнасць, ✂.

нязломны, ✂, ж. (высок.).

1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі ўстойлівы, моцны.

   • Н. народ.

2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах; які выражае цвёрдасць, стойкасць.

   • Нязломная вера ў перамогу.

|| наз. нязломнасць, ✂.

нязменны, ✂.

1. Такі, які не змяняецца, не можа быць зменены; пастаянны.

   • Нязменныя прынцыпы.

2. Заўсёдны, звычайны для каго-, чаго-н.; заўсёды аднолькавы.

   • Н. капялюш.

3. Такі, якога не зменьваюць.

   • Н. старшыня.

4. У граматыцы: часціны мовы, якія не маюць форм скланення і спражэння.

|| наз. нязменнасць, ✂.

нязмерны, ✂.

1. Вельмі вялікі, які не паддаецца вымярэнню; неабдымны.

   • Нязмерная прастора.

2. перан. Незвычайна глыбокі, моцны (пра пачуцці).

   • Нязмернае гора.

|| наз. нязмернасць, ✂.

нязнайка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм.).

Пра чалавека, які мала ведае або нічога не ведае.

нязнаны, ✂ (разм.).

1. Не бачаны раней, невядомы; нявывучаны.

   • Н. край.
   • Вывучыць нязнанае (наз.).

2. Такі, якога не давялося перажыць, зведаць; нязведаны.

   • Нязнанае пачуццё.

|| наз. нязнанасць, ✂.

нязначны, ✂.

1. Невялікі па колькасці, велічыні, сіле.

   • Нязначная сума грошай.

2. Які не мае істотнага значэння, малаважны.

   • Нязначныя змены.

|| наз. нязначнасць, ✂.

нязносны, ✂.

Такі, што перавышае цярпенне, які пераносіцца з цяжкасцю.

• Н. боль.
• Нязносныя пакуты.

|| наз. нязноснасць, ✂.

нязручны, ✂.

1. Пазбаўлены зручнасці ў карыстанні; дрэнна прыстасаваны для чаго-н.

   • Нязручнае месца.
   • Вузкі н. праход.

2. Які не садзейнічае поспеху, непрыдатны для дасягнення жаданых вынікаў.

   • Н. момант.

3. Няёмкі ў якіх-н. адносінах, які абцяжарвае працу (пра інструмент, работу і пад.).

   • Н. гэблік.

|| наз. нязручнасць, ✂.