Verbum

нявідны, ✂.

1. Недаступны для зроку; нябачны.

2. Несамавіты, непрыгожы на выгляд.

   • Стаяла збедніўшыся маленькая нявідная дзяўчынка.

нявінны, ✂.

1. Маральна чысты, бязгрэшны.

   • Нявінная ахвяра.

2. Наіўны, прастадушны.

   • Прыкінуцца нявінным.

3. Бяскрыўдны, бясшкодны.

   • Нявіннае какецтва.

4. Цнатліва-сумленны.

   • Нявінная нявеста.

5. Тое, што і невінаваты.

|| наз. нявіннасць, ✂.

няволіць, ✂; незак.

Прымушаць рабіць што-н. супроць жадання, волі.

• Яе ніхто не няволіў ехаць туды.

|| зак. прыняволіць, ✂.

нявольнік​¹, ✂, м.

1. Раб, зняволены.

2. перан. Чалавек, які знаходзіцца пад уплывам, уладаю чаго-н.

   • Н. пачуццяў.

|| ж. нявольніца, ✂.

|| прым. нявольніцкі, ✂.

нявольнік​², ✂, м.

1. Раб, зняволены.

2. перан., чаго. Чалавек, які знаходзіцца пад уплывам, уладаю чаго-н.

   • Н. пачуццяў.

|| ж. нявольніца, ✂.

|| прым. нявольніцкі, ✂.

нявольніцтва, ✂, н.

Рабства, няволя.

|| прым. нявольніцкі, ✂.

нявольны, ✂.

1. Які зроблены, адбыўся не наўмысна; выпадковы.

   • Н. сведка.

2. Які адбываецца не па сваёй волі; вымушаны.

   • Нявольнае расстанне з родным домам.

3. Тое, што і паднявольны (у 1 знач.).

|| наз. нявольнасць, ✂.

няволя, ✂, ж.

1. Адсутнасць незалежнасці, свабоды, палон, рабства.

   • Загінуць у няволі.

2. Патрэба, неабходнасць.

нявыгадны, ✂.

Які не дае прыбытку, даходу, не прыносіць выгады.

• Нявыгадная здзелка.

|| наз. нявыгаднасць, ✂.

нявыезд, ✂, м.

Бязвыезнае пражыванне на адным месцы.

• Даць падпіску аб нявыездзе.