Verbum

ласкавы​², ✂ (разм.).

Міласцівы, які праяўляе прыхільнасць, добразычлівасць да ніжэйшага.

• Ласкавыя адносіны.

◊

• На ласкавым хлебе (разм. жарт.) — на пажыццёвай пенсіі або на чыім.-н. утрыманні.

|| наз. ласкавасць, ✂.

ласкальны, ✂.

1. Поўны ласкі, пяшчотны, ветлівы.

   • Ласкальная ўсмешка.

2. У граматыцы: які ўносіць сваёй формай адценне ласкі ў значэнне слова (напр. вавёрачка, дурненькі).

ласо, нескл., н.

У конных пастухоў: аркан з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі жывёл.

• Накінь л. на шыю.

ласось, ✂, м.

Буйная марская рыба з мяккім мясам ружовага колеру.

|| прым. ласасёвы, ✂.

• Ласасёвая ікра.
• Ласасёвая пуціна.
• Сямейства ласасёвых (наз.).

ласт, ✂, м.

1. Відазмененая пакарочаная канечнасць некаторых водных жывёл, птушак (цюленяў, пінгвінаў і пад.), пальцы якой злучаны перапонкай.

2. пераважна Прыстасаванне для плавання ў выглядзе шырокіх лап з перапонкамі, што надзяваюць на ногі.

|| прым. ластавы, ✂.

ластаногія, ✂, н.

Атрад марскіх млекакормячых (маржы, цюлені) з канечнасцямі ў выглядзе ластаў.

ластаўка, ✂, ж.

1. Пералётная птушка атрада вераб’іных з вузкімі вострымі крыламі.

   • Берагавая л.
   • Белагрудая л.
   • Першая л. (таксама перан. пра першыя прыкметы з’яўлення чаго-н.).

2. Гімнастычная фігура, пры якой пастава цела нагадвае птушку ў палёце.

|| прым. ластаўчын, ✂.

• Ластаўчына гняздо.

ласун, ✂, м.

Той, хто любіць паласавацца.

|| ж. ласуха, ✂.

ласунак, ✂, м.

Пра што-н. вельмі смачнае, салодкае (звычайна пра кандытарскія вырабы).

• Пачаставаць дзяцей ласункамі.

ласцік, ✂, м.

1. Баваўняная тканіна, якая ўжываецца звычайна на падкладку.

2. Гумка для сцірання напісанага алоўкам.

|| прым. ласцікавы, ✂.

• Ласцікавая падкладка.